"مَثلُ الْامامِ مَثَلُ الْکعْبَةِ، اذ تُوْتی وَ لَا تَأْتِ؛ امام همچون کعبه است که باید به سویش حرکت کنند، نه این که او به جانب مردم رود." این کلام راهنمای حضرت فاطمه زهرا(س) است تا ما را به فهمی بایسته از جایگاه امامت برساند. جایگاه امامت حتی اگر با امارت هم همراه نباشد. نیاز آحاد مردم و جامعه به امام حیاتی است. نتیجه آن همه طیبه سازی حیات همگان است. مردمان در سپهری چنین متعالی می شوند. جامعه با این هندسه بستر بهتر زیستن می شود. امام رضا علیه السلام در تبیین جایگاه امام در جامعه می فرمایند: " توسّط امام است که نماز و زکات و روزه و حجّ و جهاد به کمال خود می رسد، و فی ء و صدقات وفور می یابد، و حدود و احکام جاری می گردد، و مرزها حفظ و حراست می شود، امام حلال خدا را حلال، و حرام خدا را حرام می کند، و حدود او را جاری می نماید و از دین خدا دفاع نموده، با حکمت و موعظۀ نیکو و دلیل قاطع، مردم را به راه پروردگارش فرا می خواند." نماز می شود همان واجبی که اتیان آن به اقامه می انجامد. اقامه هم می شود تجلیِ" إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ؛ همانا نماز است که (اهل نماز را) از هر کار زشت و منکر باز می‌دارد." رابطه بین نماز و امام است که بازدارندگی از فحشا و منکر می آورد و الا بدون این رابطه، فراوان اند نماز هایی که نه تنها بازدارنده نیستند که عامل زشتی و منکر نیز هستند. نماز معاویه، نماز خوارج، نماز داعش و.... خوانده می شود اما به کشت و کار شر می انجامد. راز این نماز های بی حاصل و به عبارت دقیق تر "بدحاصل" هم در نبود امام است. سرگردانی مردم و برخوردها میان آسان گیری نا به جا و سخت گیری ناصواب هم در غفلت از منهج امامت است. امام منطقش " با حکمت و موعظۀ نیکو و دلیل قاطع، مردم را به راه پروردگارش فراخواندن است". همان که خداوند بدان چنین امر فرموده است:" ادعُ إِلىٰ سَبيلِ رَبِّكَ بِالحِكمَةِ وَالمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ ۖ وَجادِلهُم بِالَّتي هِيَ أَحسَنُ ۚ؛ با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن!" کسی را با زور و اجبار به همراهی نمی خوانند و به اصطلاح؛ کسی را به زور به بهشت نمی برد. این ناشدنی، منطق و رفتار کسانی است که با منطق امامت بیگانه و ناآشنا به شیوه قرآنی اند. نمونه نزدیک اینان داعش است که تجربه بسیاربدی برای جهانیان خلق کرد. باورمندان به امامت اما اهل حکمت و موعظه و استدلال و گفتگوی برترند. راه رسیدن به بهشت هم با این مولفه ها نشانه گذاری می شود نه با زور و داغ و درفش.....

ب / شماره 5310 / شنبه 29 اردیبهشت 1403 / صفحه 3

http://archive.birjandemrooz.com/PDF/14030229.pdf

+ نوشته شده در  شنبه بیست و نهم اردیبهشت ۱۴۰۳ساعت 10:56  توسط غلامرضا بنی اسدی  |