دنیا باشد هزار بار خراب می شود در گذر زمان. چه برج و بارو ها که در قرن ها قد می کشند و فرو می ریزند. چه تمدن های دنیایی که به اوج می رسند و به افول می گرایند. اصلا هرچه این دنیایی است در قاعده فواره باید دید. هر بلندیی را سرنگونی ایست که چشم ها را خیره می کند. اما آنچه با خدا تعریف می شود، چیز دیگری است. فوران نور است بی آن که به تاریکی بیفتد. جوشش حیات است بی آن که از تک و تا بیفتد. بلندایی است که هر رور بالاتر می رود. این کلمات را خبر کردم تا با تعریف این تضاد آشکار ما را به خوانشی معرفتی از وجود مبارک کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه(س) ببرند. دختر آفتاب که چون مهتاب بر قلب مردمان نور بارید تا کویر تفته قم را به دریایی از معرفت تبدیل کند. من اسم او را "مادرترین دختر دنیا" نام نهاده ام. بزرگ بانویی که تکرار فاطمه زهرا(س) است به نام و نشان و تجلی حضرت زینب(س) است در تعریف رابطه خواهر و برادری. زینب است که با امام حسین(ع) تعریف و کربلایی می شود. زینب است که به نگهبانی از عاشورا، تبیین گر حقیقت می شود و معصومه است که با امام رضا(ع) تعریف و ایرانی می شود تا با حضور خویش- به دعوتِ امام رضا- نقش بی بدیل خود را ایفاکند و به این جغرافیا چنان برکتی بخشد که تبیین گران حقیقت به پاسداری مکتب رضوی و عاشورا بپردازند. حضرت معصومه، ازدواج نکرد تا فرزندی داشته باشد اما در دامنِ پر مهر او هزار در هزار ستاره طلوع کردند که نیاز معرفتی خلقی را ادا کردند. قم اگر در بلندای تاریخ علم و عزت و سرفرازی و جهاد و اجتهاد قد می کشد به برکت وجود اوست. رودخانه نوری که شهر بر کرانه او بنا شده است. اگر نبود او،معلوم نبود در آن کویر شهری چنین قد بکشد که فرزندان و تربیت یافتگان رشیدش قامت از آسمان فراتر برند. به آغاز سخن برگردیم؛ هرچه با دنیا تعریف شود به اوج هم که برسد به فرود خواهد رسید اما هرچه با خدا تعریف شود اوجش امتدادی همیشگی خواهد داشت. این را قم می تواند گواهی کند. شهرها اگر پایتخت هم شدند در صده های بعدی از اوج افتادند اما قرن هاست که قم به برکت حضرت معصومه همچنان بلندتر و رفیعتر و اثرگذارتر می شود. قم اگر چه یک شهر است اما می تواند الگوی انسان در این حقیقت باشد که همه چیز با خدا جاودانه می شود. ما هم می توانیم با قُمِ قَلبِ خود، زیستن در مسیر قبله را تجربه کنیم.

ب / شماره 5303 / پنجشنبه 20 اردیبهشت 1403 / صفحه 4

http://archive.birjandemrooz.com/PDF/14030220.pdf

+ نوشته شده در  جمعه بیست و یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ساعت 13:4  توسط غلامرضا بنی اسدی  |