پارا هزار فرسنگ از گلیم نداشته‌شان درازتر کرده‌اند آدم‌کش‌ها. انگار جلوی خود را باز دیده‌اند. خالی است این خواب و خام است خیال‌شان. حی علی خیر العمل بخوانیم همه و فریاد بزنیم بر سر مسئولان که تروریست‌ها را قاطعانه در هم بکوبید. این «خیر العمل»است در برابر کسانی که مانع «حی علی الفلاح»اند و رستگاری مردم را تاب نمی‌آورند. لحظه‌ای و فقط لحظه‌ای تردید در برخورد درهم کوبنده، فضا دادن به آنان است تا بی رحمانه تیر در پیکر مدافعان وطن بنشانند. تا دیوار اقتدار ملی را آجر ریز کنند. تا روان جامعه را به سوهان بکشند. تا جا باز کنند برای دشمن. این اصلا پذیرفتنی نیست. این شجره خبیثه را باید ریشه کن کنیم. حتی به تنه خشک آن هم نباید رحم کرد که امکان قدکشیدن “پاجوش”هایش باشد.

دیده‌ایم درحت هایی که می خشکد اما کار تمام نمی‌شود. اولین فرصت که برسد از راه، شاهد رشد پاجوش‌هایی هستیم که از منتهی الیه تنه درخت از کنار زمین می‌روید و این استعداد را دارد که قد بکشد و جای درخت خشکیده را بگیرد. در موضوع تروریسم هم همین مثال می‌تواند صادق باشد. مگر کم گروه‌های تروریستی را “تنه بُر” کرده‌ایم. کم پرونده بسته‌ایم برای گروهک‌ها پس چرا باز شاهد توحش گونه‌های دیگر هستیم از این جانورانی که دندان در جسم فرزندان و جان ملت می‌زنند؟ بزنیدشان. قاطعانه و محکم در هم بکوبید جوری که دیگر نتواند زاد و ولد کند این جریان فاسد. فراریان حادثه تروریستی راسک را بگیرید. هر کدامشان را سرِ یک نخ بدانید و تا آخرش را بروید. به جای ۱۲ شهیدی که دادیم، حداقل باید ۱۲۰ نفرشان را بکشیم. زمان بزن دررو در مناطق مرزی هم باید به آخر برسد. یکی زدند باید ده تا بخورند. این منطق قرآن است که “عِشْرُونَ صَابِرُونَ” را برای ” يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ” کافی می‌شمارد. هر مومن توان غلبه بر ۱۰ کافر دارد. به ازای هر مومن مجاهد امنیت‌بان هم باید ۱۰ تروریست مزدور امنیت‌سوز را از پا بیندازیم. تردید در برخورد قاطع، آنان را برای تکرار جنایت به یقین می‌رساند. باید ببینند که اگر تیر مشقی شلیک کردند با آرپی جی جواب می‌گیرند. بزنیدشان به حکمِ” وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ ۚ؛ با کافران بجنگید تا دیگر فتنه و فسادی نماند و آیین همه دین خدا گردد” فقط زمانی انگشت از ماشه بردارید که ادامه آیه می فرماید” فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ؛ و چنانچه دست (از کفر) کشیدند خدا به اعمالشان بیناست.” تا وقتی دست از ترور نکشیده‌اند، به حکم محاربه درهم‌شان بکوبید. چنان که توان برخاستن نداشته باشند، سرزمین هایی که پناهگاه‌شان شده است را اگر دولت مسئول، بی مسئولیتی می‌کند، مثل اقلیم کردستان عراق به موشک ببندید. تا کی باید هزینه غفلت دیگران را با خون فرزندان‌مان بدهیم؟

انصاف نیوز / جمعه 24 آذر 1402

http://www.ensafnews.com/472269/

+ نوشته شده در  یکشنبه بیست و ششم آذر ۱۴۰۲ساعت 11:31  توسط غلامرضا بنی اسدی  |