گفتیم و به تکرار نوشتیم که تخم منفی، جز حاصل منفی ندارد. کسانی می توانند به برداشت نتایج مثبت برسند که کاشت مثبت را با مثبت اندیشی در داشت به برداشت برسانند. واقعیت این است که حاص افکار و پندار ما در زندگی واقعی ما ظهور پیدا می کند. تجربه هم این واقعیت را مکرر امضا گذاشته و می گذارد. حسِ کلافگی آدم را کلافه می کند. احساس گم شدگی، راه های روشن را می بندد و آدم را به کوچه های سرگردانی می کشاند. برای برون رفت از وضعیتی چنین است که می گویند، اگر احساس می‌کنی گم شده‌ای و نمی‌دانی در حال حاضر چه چیزی را دنبال کنی، خودت را دنبال کن دنبال کن که سالم‌ترین، شادترین، حاضرترین، منظم‌ترین و بااعتمادبه‌نفس‌ترین نسخه‌ی خودت را بیابی و بخوانی و زیست کنی. زندگی، یک فرآیند کشف و آفرینش است تو در حالی که خودت را می‌آفرینی، خواهی فهمید که کیستی. پس به دنبال یافتن این نباش که چه کسی هستی بلکه تلاش کن که تعیین کنی می‌خواهی چه کسی باشی. ما توان این انتخاب بزرگ را داریم. نباید تسلیم شرایط شویم که ما را به دلخواه بسازند. باید شرایط را به دلخواه مدیریت کنیم تا به همراهی و هم محوری با مایی که هستیم، تن دهند. پس همان طور که اهل نظر می گویند، منبع انرژی خودت را پیدا کن و سعی کن مدام به آن متصل باشی وظیفه ی تو حرکت مداوم به سوی کمال است. بدان هرچه را بتوانی حس کنی می توانی آن را دریافت کنی همه چیز در کائنات قابل جذب است. خداوند علیم و حکیم در وجود انسان و نهاد جان او بسامدی و ظرفیتی قرار داده است که می تواند به بالاترین درجات برسد. باید راه را "درست " انتخاب کرد. حکیم متاله جناب مولانا زیبا می گوید:

گر در طلب منزل جانی، جانی / گر در طلب لقمه‌ نانی، نانی

این نکته‌ رمز اگر بدانی، دانی / هر چیز که در جُستن آنی، آنی!

پس بکوشیم "آنِ" چیزی شویم که ارزش افزوده برای انسانیت ایجاد کند نه این که خود ما را هم بکاهد. کمتر از بهشت سزا و حق ما نیست که به "نفخت فیه من روحی" خداوندی از عالم سر هستیم. بهشت را هم اول باید زیست و بعد باید رفت. چنین نباشیم مسیرمان به سوی دیگری خواهد بود؛ جهنم! جهنم که الزاما "آتش" نیست. می توان زیست امروز را هم در معنایش دید. بعضی آدم‌ها جهنمِ آدم هایِ دیگرند! با حرف هایی که می زنند، قضاوت‌هایی که می کنند و خونِ دل‌هایی که به خوردِ دیگران می دهند. بعضی آدم ها انصافا از آتش هم بدتر می سوزانند. خود را از افتادن به این ورطه نجات دهیم.

ب / شماره 5495 / سه شنبه / 2 بهمن 1403 / صفحه 4

http://archive.birjandemrooz.com/PDF/14031102.pdf

+ نوشته شده در  سه شنبه دوم بهمن ۱۴۰۳ساعت 12:50  توسط غلامرضا بنی اسدی  |