دانشجو، قوه پیشرانِ جامعه است. در این تردید نیست. دلایل متعددی دارد این موضوع. یکی آرامان خواهی اوست. به افق های باز نظر دارد و به قله ها. دامنه ها را فقط به عنوان مسیر حرکت در نظر دارد و هرگز به آن قانع نمی شود. یکی هم آن که استاد صفائی حائری در باره انقلابیون می گوید؛ پایش به زمین بند نیست. در آسمان ها سیر می کند. معلوم است کسی چنین نمی تواند به سبک حافظان وضع موجود، محافظه کاری کند. دانشجو، سبکبار است لذا سبکبال هم به پرواز در می آید. تکلیف محور است و به دست آوردن سعادت برای همه ملت را وظیفه خود می داند. همین است که از همه اقشار متفاوت تر است. همین تفاوت هم او را به عنوان پیشرانِ امروز و ذخیره فردا تعریف می کند چنان که در کلام امام خمینی هم او را دارای تعریفی چنین می بینیم:" دانشجوها ذخایر این ملت هستند، مقدرات مملکت ما در آینده به دست دانشجویان امروز است. شئونات مختلفه کشور در دست دانشجویان است که آتیه کشور را آنها باید اداره بکنند. سعادت یک مملکت کلیدش به دست معلم است و به دست دانشجو... .بنابراین هر مملکتی در عالم، هر کشوری در عالم موجودیتش بسته است به دست دانشجو و معلم ..." با همین نگاه است که امام در وصیت خویش هم به آنان نگاه دارند؛ "وصیت اینجانب به جوانان عزیز دانشسراها و دبیرستانها و دانشگاه ها آن است که خودشان شجاعانه در مقابل انحرافات قیام نمایند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت خودشان مصون باشد. " به واقع امام فردای ایران زمین را هم به دست دانشجویان می سپارند. این اعتماد امام را در کلام رهبر انقلاب می توان "دلیل خوانی" کرد که " جنبش دانشجوئی در کشور ما در تاریخِ ثبت شده و شناخته شده‌ی خود، همیشه ضد استکبار، ضد سلطه، ضد استبداد، ضد اختناق و بشدت عدالتخواه بوده است." چون دارای این صفات ممتاز است باید هم که در هندسه فردا دارای نقشی متمایز باشد. حضرت آیت الله خامنه ای در جای دیگر هم به تبیین نگاه خود در باره جنبش دانشجویی می پردازند به این کلام که؛" این برداشت من از جنبش دانشجوئی و نگاه من به جنبش دانشجوئی است: ضد استکباری، ضد فساد، ضد اشرافیگری، ضد حاکمیت تجمل‌گرایانه و زورگویانه، ضد گرایشهای انحرافی؛ اینها خصوصیات جنبش دانشجوئی است. " با این خصوصیات است که می شود عمومیت جامعه را هم به دست آنان سپرد. همان گونه که دیروز در 16 آذر 1332، تمام قد ایستادند در اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا". بهایش را هم با خون دادند در شکوه شهادتِ "احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت‌رضوی و مصطفی بزرگ‌نیا ". بعد از آن واقعه تاریخی هم تاریخ سازی خود را ادامه دادند در هر فرازی که ایران تجربه کرد. امروز هم پرچم پیشرفت ایران بر شانه ها آنان استوار است. لذا دانشجو را باید قدر دانست و در صدر برایش جایگاه تعریف کرد تا وطن به جایگاه بایسته برسد. چنین باد، ان شاالله.

ب / شماره 5191 / پنجشنبه 16 آذر 1402 / صفحه 3

http://archive.birjandemrooz.com/PDF/14020916.pdf

Powered By
  BLOGFA.COM